6 روش جلوگیری از آسکاریازیس
آسکاریازیس یک بیماری انگلی است که ناشی از عفونت با کرم‌های آسکاریس است. این کرم‌ها می‌توانند در روده کوچک انسان زندگی کرده و تخم‌های خود را در محیط آزاد کنند. این بیماری معمولاً از طریق مصرف آب یا غذای آلوده به تخم‌های کرم‌ها منتقل می‌شود. افراد مبتلا ممکن است علائمی مانند درد شکم، اسهال و اختلالات گوارشی را تجربه کنند. در موارد شدید، این کرم‌ها می‌توانند به اندام‌های داخلی مانند کبد یا ریه‌ها آسیب بزنند. پیشگیری از این بیماری نیازمند رعایت بهداشت فردی، شست‌وشوی دقیق مواد غذایی و مصرف آب سالم است.
آسکاریازیس یک بیماری است که عامل آن نوعی از کرم آسکاریس مشهور به آسکاریس لومبریکوئیدس است. این کرم می‌تواند باعث اختلالات گوارشی، تنفسی و عصبی شود. برای پیشگیری از این بیماری، بهداشت عمومی و شخصی، شستن دست‌ها و میوه‌ها و سبزی‌ها، استفاده از توالت‌های بهداشتی و دفع کامل مدفوع مهم است. برای درمان این بیماری، داروهای ضدانگل مانند آلبندازول، مبندازول، لوامیزول یا پیرانتل پاموآت تجویز می‌شوند.
https://salemziba.com/intestine/what-is-ascariasis/
راه های جلوگیری از آسکاریازیس
برای جلوگیری از آسکاریازیس، باید به نکات زیر توجه کنید:
- دست‌های خود را قبل از غذا خوردن و بعد از استفاده از توالت به خوبی بشویید.
- از وارد کردن انگشتان به دهان خودداری کنید.
- از توالت‌های بهداشتی استفاده کنید و مدفوع خود را به درستی دفع کنید.
- از کود انسانی در کشاورزی استفاده نکنید.
- میوه‌ها و سبزی‌ها را قبل از مصرف به خوبی بشویید و پوست آن‌ها را بردارید.
- از آب و غذای آلوده به تخم‌های آسکاریس خودداری کنید.
برای پیشگیری از آسکاریازیس، رعایت بهداشت فردی یکی از مهم‌ترین مراحل است. شست‌وشوی منظم دست‌ها به‌ویژه پس از تماس با خاک، حیوانات و قبل از غذا خوردن باید به یک عادت روزانه تبدیل شود. استفاده از دستکش هنگام کار با خاک یا مواد آلوده به تخم‌های کرم‌های آسکاریس، مانع از تماس مستقیم با این تخم‌ها می‌شود.
شست‌وشوی دقیق سبزیجات و میوه‌ها نیز از دیگر راه‌های مؤثر است. باید اطمینان حاصل کنید که سبزیجات به خوبی شسته شده و هیچگونه خاک یا آلودگی به آن‌ها باقی نمانده است. علاوه بر این، برای مصرف آب در مناطق با خطر بالا، استفاده از آب جوشیده یا فیلتر شده ضروری است زیرا آب آلوده می‌تواند حامل تخم‌های کرم باشد.
آزمایش‌های دوره‌ای برای تشخیص زودهنگام بیماری می‌تواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند. کسانی که در معرض خطر بالاتر قرار دارند، مانند کسانی که در مناطق کشاورزی یا با شرایط بهداشتی ضعیف زندگی می‌کنند، باید به‌طور منظم آزمایش شوند. در نهایت، آموزش مردم و آگاهی‌رسانی در مورد اهمیت رعایت بهداشت می‌تواند به کنترل و کاهش شیوع این بیماری کمک شایانی کند.
این اقدامات در کنار یکدیگر می‌توانند نقش مؤثری در جلوگیری از ابتلا به آسکاریازیس داشته باشند و از گسترش آن در جوامع مختلف جلوگیری کنند.
علائم آسکاریاس
آسکارياس لامبريكوئیدز ممکن است در ابتدا علائمی نداشته باشد. با این حال، همان‌طور که آلودگی در داخل روده کوچک رشد می‌کند، فرد ممکن است علائمی از جمله موارد زیر مشاهده کند:
- دردهای شکمی
- از دست دادن اشتها
- مشاهده کرم در مدفوع
- استفراغ
- نقص رشد در کودکان
- کاهش وزن
- تهو
- اسهال
- حرکات نامنظم روده
در آلودگی‌های پیشرفته تر، کرم‌ها می‌توانند به ریه‌های فرد نفوذ کنند. اگر این اتفاق رخ دهد، فرد ممکن است علائمی نظیر موارد زیر داشته باشد:
- تب
- ناراحتی و درد در قفسه سینه
- سرفه شدید
- مخاط خونی
- تنگی نفس
- خس خس
در موارد نادر، ممکن است فرد یک عارضه معروف به پنومونی آسپیراسیون را تجربه کند.
درمان آسکاریاس
برای درمان آسکارياس لامبريكوئیدز، داروهای ضدانگل مانند آلبندازول، مبندازول، لوامیزول یا پیرانتل پاموآت تجویز می‌شوند. این داروها باعث مرگ کرم‌ها می‌شوند و باعث خروج آن‌ها از بدن می‌شوند. برای جلوگیری از رخداد دوبارهٔ این عفونت، باید به نکات پیشگیری که قبلاً گفته شد توجه کرد. همچنین، باید تست مدفوع را بعد از درمان تکرار کرد تا اطمینان حاصل شود که عفونت کاملاً رفع شده است.
این بیماری بیشتر در نواحی گرمسیری و فقیر شیوع دارد. بر اساس سازمان بهداشت جهانی، حدود ۸۰۰ میلیون نفر در دنیا به آسکاریازیس مبتلا هستند. بیشترین شیوع این بیماری در آفریقا، آمریکای لاتین و قاره آسیا است. در ایران، میزان آلودگی به این بیماری از ۵ تا ۲۵ درصد متغیر است. استان‌های اصفهان، کرمانشاه و خوزستان شیوع آلودگی بالایی دارند.
این بیماری از طریق خوردن یا آشامیدن غذا یا آب آلوده به تخم‌های آسکاریس از مدفوع منتقل می‌شود. تخم‌ها درون روده باز می‌شوند، از طریق ایجاد حفره در دیوارهٔ روده به شش‌ها راه می‌یابند که این امر از طریق خون رخ می‌دهد. از آن جا به آلوئول مهاجرت می‌کنند. از نای بالا می‌روند و از آن جا نیز به واسطهٔ سرفه بالا می‌آیند و بلعیده می‌شوند. سپس، کرم‌ها برای بار دوم از معده رد می‌شوند و وارد روده می‌شوند. در آن جا به کرم‌های بالغ تبدیل می‌شوند.
پیشگیری از آسکاریاس
برای پیشگیری از بروز عفونت، باید به نکات زیر توجه کنید:
-
- دست‌های خود را قبل از غذا خوردن و بعد از استفاده از توالت به خوبی بشویید.
- از وارد کردن انگشتان به دهان خودداری کنید.
- از توالت‌های بهداشتی استفاده کنید و مدفوع خود را به درستی دفع کنید.
- از کود انسانی در کشاورزی استفاده نکنید.
- میوه‌ها و سبزی‌ها را قبل از مصرف به خوبی بشویید و پوست آن‌ها را بردارید.
- از آب و غذای آلوده به تخم‌های آسکاریس خودداری کنید.
علائم و نشانه‌های آسکارياس لامبريكوئیدز ممکن است بستگی به مرحله و شدت عفونت داشته باشد. برخی از علائم ممکن است عبارتند از:
-
- درد شکمی، تورم شکم، تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست
- مشاهده کرم‌ها در مدفوع یا استفراغ
- تب، سرفه، خون‌خلط، تنگی نفس یا آسم در مرحله ریوی
- کاهش وزن، سوء تغذیه، ضعف، خستگی یا بثورات پوستی
- مشکلات بینایی، ناتوانی ذهنی یا رشدی در کودکان
- انسداد روده، مجرای صفرا، کبد یا آپاندیس در موارد نادر
برای تشخیص این بیماری، معمولاً آزمایش مدفوع انجام می‌شود.برای جلوگیری از آسکاریازیس، رعایت نکات بهداشتی ضروری است. شست‌وشوی کامل سبزیجات و میوه‌ها، به‌ویژه در مناطق با ریسک بالا، از شیوع بیماری جلوگیری می‌کند. همچنین، دستکش‌ها هنگام کار با خاک و حیوانات می‌توانند مانع تماس مستقیم با تخم‌های کرم آسکاریس شوند. مصرف آب جوشیده نیز برای کاهش خطر آلودگی به این انگل مؤثر است. انجام آزمایش‌های دوره‌ای برای شناسایی زودهنگام بیماری و رعایت بهداشت فردی از دیگر گام‌های مؤثر در پیشگیری هستند. آگاهی‌بخشی عمومی نیز در این زمینه نقش کلیدی دارد.
در نهایت، پیشگیری از آسکاریازیس نیازمند رعایت بهداشت فردی، شست‌وشوی دقیق مواد غذایی، و مصرف آب بهداشتی است. همچنین، انجام آزمایش‌های منظم و آگاهی‌رسانی به مردم می‌تواند به شناسایی زودهنگام بیماری و کنترل شیوع آن کمک کند. با رعایت این نکات، می‌توان از انتشار و گسترش این بیماری جلوگیری کرد و سلامت جامعه را حفظ کرد.
دلایل ابتلا به این بیماری چیه ؟
اگه یکی از اعضای خونواده به این بیماری مبتلا بشه امکانش هست بقیه هم مبتلا بشن